What does the Bible mean when it says, “Do not judge”?

The Bible’s command that we not judge others does not mean we cannot show discernment. Immediately after Jesus says, “Do not judge,” He says, “Do not give dogs what is sacred; do not throw your pearls to pigs” (Matthew 7:6). A little later in the same sermon, He says, “Watch out for false prophets. . . . By their fruit you will recognize them” (verses 15–16). How are we to discern who are the “dogs” and “pigs” and “false prophets” unless we have the ability to make a judgment call on doctrines and deeds? Jesus is giving us permission to tell right from wrong.

Also, the Bible’s command that we not judge others does not mean all actions are equally moral or that truth is relative. The Bible clearly teaches that truth is objective, eternal, and inseparable from God’s character. Anything that contradicts the truth is a lie—but, of course, to call something a “lie” is to pass judgment. To call adultery or murder a sin is likewise to pass judgment—but it’s also to agree with God. When Jesus said not to judge others, He did not mean that no one can identify sin for what it is, based on God’s definition of sin.

And the Bible’s command that we not judge others does not mean there should be no mechanism for dealing with sin. The Bible has a whole book entitled Judges. The judges in the Old Testament were raised up by God Himself (Judges 2:18). The modern judicial system, including its judges, is a necessary part of society. In saying, “Do not judge,” Jesus was not saying, “Anything goes.”

Elsewhere, Jesus gives a direct command to judge: “Stop judging by mere appearances, but instead judge correctly” (John 7:24). Here we have a clue as to the right type of judgment versus the wrong type. Taking this verse and some others, we can put together a description of the sinful type of judgment:

Superficial judgment is wrong. Passing judgment on someone based solely on appearances is sinful (John 7:24). It is foolish to jump to conclusions before investigating the facts (Proverbs 18:13). Simon the Pharisee passed judgment on a woman based on her appearance and reputation, but he could not see that the woman had been forgiven; Simon thus drew Jesus’ rebuke for his unrighteous judgment (Luke 7:36–50).

Hypocritical judgment is wrong. Jesus’ command not to judge others in Matthew 7:1 is preceded by comparisons to hypocrites (Matthew 6:2, 5, 16) and followed by a warning against hypocrisy (Matthew 7:3–5). When we point out the sin of others while we ourselves commit the same sin, we condemn ourselves (Romans 2:1).

Harsh, unforgiving judgment is wrong. We are “always to be gentle toward everyone” (Titus 3:2). It is the merciful who will be shown mercy (Matthew 5:7), and, as Jesus warned, “In the same way you judge others, you will be judged, and with the measure you use, it will be measured to you” (Matthew 7:2).

Self-righteous judgment is wrong. We are called to humility, and “God opposes the proud” (James 4:6). The Pharisee in Jesus’ parable of the Pharisee and the tax collector was confident in his own righteousness and from that proud position judged the publican; however, God sees the heart and refused to forgive the Pharisee’s sin (Luke 18:9–14).

Untrue judgment is wrong. The Bible clearly forbids bearing false witness (Proverbs 19:5). “Slander no one” (Titus 3:2).

Christians are often accused of “judging” or intolerance when they speak out against sin. But opposing sin is not wrong. Holding aloft the standard of righteousness naturally defines unrighteousness and draws the slings and arrows of those who choose sin over godliness. John the Baptist incurred the ire of Herodias when he spoke out against her adultery with Herod (Mark 6:18–19). She eventually silenced John, but she could not silence the truth (Isaiah 40:8).

Believers are warned against judging others unfairly or unrighteously, but Jesus commends “right judgment” (John 7:24, ESV). We are to be discerning (Colossians 1:9; 1 Thessalonians 5:21). We are to preach the whole counsel of God, including the Bible’s teaching on sin (Acts 20:27; 2 Timothy 4:2). We are to gently confront erring brothers or sisters in Christ (Galatians 6:1). We are to practice church discipline (Matthew 18:15–17). We are to speak the truth in love (Ephesians 4:15). ( Crd: https: //www.gotquestions.org)

Do not judge, or you too will be judged...” —Matthew 7:1

When Jesus gave this command, did He mean that we should withhold all judgment ever? Should we never say a critical word to anyone for any reason? Many people like to interpret Jesus' words in Matthew 7:1 as meaning, "You don't have the right to tell others they're wrong!" The mantra "don't judge" is probably one of the most quoted of all of Jesus' sayings—by Christians and non-Christians alike! "Don't judge" is practically ingrained into today's culture.

As widely quoted as "do not judge" is, it is just as widely misused because it's taken way out of context. The Bible is clear that we should have discernment as to what's right and wrong, thus, judging the righteousness or morality of a situation, action, thought, or word. There's a whole biblical book entitled "Judges," and these Old Testament judges were appointed by God Himself (Judges 2:18). Besides, Jesus gave a direct command to "judge correctly" in John 7:24. So what was He talking about when He said, "Do not judge"?

(1)Wrongful Judgment

The next several verses give us more insight as to what Jesus meant when He gave this command about withholding judgment. Look at Matthew 7:2: "For with the judgment you pronounce you will be judged, and with the measure you use it will be measured to you." Would you want to be judged in the same way you judge others? Jesus rebukes those who are hypocritical in their judgments in Matthew 7:3-5. While some would love to judge a person on a certain matter, they may be guilty of far worse and therefore unfit to judge someone else.

To be clear, just because we are commanded to withhold judgment in certain ways, that doesn't mean everything is equally moral or that everybody's truth is different. The Bible tells us God's truth is based on His character alone, and we know God's Word is true. When a situation, action, thought, or word goes against God's nature or contradicts His Word, then it's considered sinful. We ARE allowed to discern (or judge) whether something is sinful or not, based on God's definition of sin. What we DO with our conclusions is where the fiddliness of "correct judgment" comes in.

(2) Correct Judgment

How can we figure out what Jesus would consider "correct judgment"? The Bible gives us plenty more advice as we investigate this topic, so let's explore some ways to judge righteously.

(3)Judge wisely.

Take into consideration the bigger picture when making a judgment. To simply judge a person based on their appearance, reputation, gossip, or rumors is foolishness (John 7:24; Proverbs 18:13; Luke 7:36-50). Make sure you have all the facts before you judge.

(4)Judge truthfully.

Going along with judging wisely, we need to be sure of the truth of what we say in judgment. To knowingly bear false witness is to lie and absolutely wrong (Proverbs 19:5). Titus 3:2 reminds us to "slander no one." When dealing with judgment, we should only speak what we know for certain is true.

(5)Judge humbly.

Before we judge another person for their alleged sins, we need to take a good, honest look at ourselves. Do we have any right to judge someone else's indiscretions or sinful mistakes in the state we ourselves are in? (See Romans 2:1 and James 4:6.) Jesus had many strong rebukes for hypocritical people in the church (Matthew 6:2, 5, 16; Luke 18:9-14), and He very harshly warned against copying those actions (Matthew 7:3-5).

(6) Judge gently and mercifully.

Just because we recognize sin in another's life, that doesn't give us the right to hack them to pieces. Titus 3:2 tells us to always be gentle toward everyone. If someone were to confront you about a sin, how would you want them to go about it? Would you want them to be harsh and hurtful or gentle and compassionate? (See Matthew 7:2 and James 2:12-13.)

HOSANNA to the CROSS

 

သင်္ကြန်ပျော်ဖို့ စောင်.ဆိုင်းနေသူများကို ယေရှုခရစ်အား ဟောရှနာ ဟု သံလွင်ခက်ဖြင်. ကြိုဆိုပြီး နောက်နေ. ကားစင် တင်သည်. ဘာသာရေး ခရစ်ယန်များနှုင်. အလားသဏ္ဠန်တူနေသလား အောက်မေ.သည်။ ထိုထက်ပို၍ ရင်ထဲအသဲထဲ ထိရှနာကျင်စေသည်. အရာကား အသင်းတော်မပြောနဲ. သစ်ပင်၊ဝါးပင် ချောင်း နဘေး၌ စစ်ကောင်စီဘေးမှ အသက်လွတ်ရုံ ပြေးလွှား ခိုအောင်း နေသည်. ယုံကြည်သူများသည် ငါတို.ထက် ပို၍ အပြစ်ရှိလို.လား? အပြစ်ကြီးလို.လား? ယုံကြည်ခြင်း လိုနေလို.လား? မပေးကမ်းလို.လား? ဘုရားအလို တော်လား? ဟု လား?လား?ပေါင်းများစွာနဲ.အတူ....

သေချာတာကတော....ဒီအချိန် နွေဦးကာလ၌ ထောင်ထဲ၊တောထဲ ၊ခြုံပုပ်ထဲက လူတွေလည်း ပျော်ပါးချင်ကြမှာ ဖြစ်သလို စစ်ဒါဏ် ဗုံးဒါဏ်ကြောင်. သေလွန်သွားသူတွေလည်း အကယ်၍သာ အသက်ရှင် သေးရင် မိသားစုနဲ. ထမင်းလက်စုံ စားချင် ကြမှာပါ။ သေလွန်သွားတဲ. ယုံကြည်သူ လူငယ်အပျို /လူပျိုများလည်း ဘုရားကျောင်း၌ ပျော်ချင်ကြမှာပဲ။

သူတို.အားလုံးသည် ဆလိုင်းတင်မောင်ဦး၏ " မင်းတို.က ငါ.ခန္ဓာကိုယ် သတ်နိုင်သော်လည်း ဘယ်တော.မှ စစ်ဖိနပ်အောက် ဒူးမထောက်ဘူးဆိုတဲ. ငါ.ရင်ထဲက သစ္စာစကားကို မသတ်နိုင်ဘူး" ဆိုသည်. အပြစ်မှတပါး အခြားဘာအမှားမရှိ၊ ရောမ စစ်သားလက်အောက်မှ လွတ်မြောက်လိုသည်.ဆန္ဒ လောင်မြိုက်နေသော သံလွင်ခက်ကိုင် ဂျူးများကဲ.သို. မြန်မာစစ်တပ် လက်အောက်မှ လွတ်မြောက်လိုသည်.အပြစ်မှတပါး အခြား အပြစ် ရှာ၍ မတွေ.ပါ။

ရှင်ပြန်ထမြောက်ရာနေ့ မတိုင်မီ တပတ်အလို တနင်္ဂနွေနေ့သည် ခရစ်ယာန်တိုင်း၏ သံလွင်ခက် တနင်္ဂနွေနေ့ဖြစ်ပြီး သန့်ရှင်းသော(Holy Week) အစပြုတဲ့နေ့လည်း ဖြစ်သည်။ သံလွင်ခက်' ဟု အမည်တွင် ရသည်. အကြောင်းသည် လွန်ခဲ.သော ၅ရာစု ကနဦးအသင်းတော်ဖြစ်သည်. ဂျေရုစလင် ယုံကြည်သူများသည် သန့်ရှင်းသော သစ်ခက် တနင်္ဂနွေနေ့ ဆိုပြီး ထိုနေ့၌ သံလွင်တောင်သို. သွားကာ ဝတ်ပြုကြသည်။

ထိုနေ. ညနေခင်း‌ရောက်သော် လက်ထဲမှ စွန်ပလွံခက်၊သံလွင်ခက်များကိုင်ပြီး‌ ဂျေရုစလင်မြို့ထဲသို. ဝင်လာ ကြသည်. ဓလေ.သည် ရာစုတခုပြီးတခု ဆက်ခံလာရာ ယနေ.ထိဖြစ်သည်။ သံလွင်ခက် တနင်္ဂနွေ အား ရှင်မဿဲခရစ်ဝင်21:1-11အရ၊ သခင်ယေရှုခရစ်တော်သည် ဂျေရုစလင်မြို့သို. မြည်းစီးပြီး ဝင်လာသည်. အခါ လူများစွာက 'ဟောရှဏ္ဏဖြစ်စေသတည်း'ဆိုပြီး သစ်ခက်များဖြင်. သူတို့၏ အဝတ်တွေကိုပါ ယေရှု လာရာ လမ်း၌ ခင်းပေးလျှက် ဆီးကြိုကြသည်။ မြည်းကလေး အနက်ကား ငြိမ်သက်ခြင်းနှုင်. အောင်မြင်ခြင်း ကိုပုံဆောင်သည်။

ဟောရှဏ္ဏ Hebrew：הושענא‎ဖြစ်ပြီး “ငါတို့ကို အမြန်လာကယ်တင်ပါ”ဟု ယုဒလူမျိုးများ ရောမလက်အောက် သူ့ကျွန်ဘဝ ရောက်နေခြင်းမှ လွတ်မြောက်လို၍ ဖြစ်သည်။ ကယ်တင်ရှင် မေရှိယ ပေါ်လာမည်ဆိုသည်. ဓမ္မဟောင်းကျမ်းအရ သူတို့ အားလုံးက သိထားပြီး၊မျော်လင့်နေကြသော်လည်း သူတို့မျော်လင့်သည်. ပုံစံသည် ရောမလက်ထဲမှ သူတို့ကို ဦးဆောင်၍ စစ်တိုက်ပြီး လွတ်လပ်ရေးရရန် ဖြစ်သောကြောင့် ယေရှုခရစ်ကို လူအုပ်ကြီးက အားရပါးရ ကြိုဆိုကြ၏၊ သို.သော် ယေရှု ခရစ်တော် သည် သူတို့‌ မျှော်လင့်တောင်.တသည်. ပုံစံအတိုင်း မဟုတ်မှန်းသိသည်.အခါ “ဟောရှဏ္ဏ”မှ သူ.ကို “ကားစင် တင်သတ်ပါ”ဆိုတဲ့ ကြွေးကြော်သံသို. ပြောင်းလဲပါတော.သည်။

(တနည်း) ယေရှုခရစ်တော် ဂျေရုစလင်ဝင်လာခြင်းသည် ကားတိုင်ပေါ်အသေခံရန် ဖြစ်ပြီး  OT ၌ ဘုရားကတိတော် ရှိထားသည်. 'မေရှိယဖြစ်ကြောင်း' 'ကယ်တင်ရှင်ဖြစ်ကြောင်း'သက်သေပြခြင်းဖြစ်၏။ ခရစ် တော်လူ့ဇာတိ မခံမှီ ဇာခရိ ၉:၉” အိုဇိအုန်သတို့သမီး၊ အလွန်ဝမ်းမြောက်လော့။ အိုယေရု ရှလင်မြို့သတို့သမီး၊ ကြွေးကြော်ကြလော့။ တရားသဖြင့် စီရင်၍ ကယ်တင်ခြင်းသို့ ရောက်သော သခင်၊ သင်၏ အရှင်မင်းကြီးသည် မြည်းမနှင့် မြည်း ကလေးကို စီး၍ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော စိတ်နှင့် သင်ရှိရာသို့ ကြွလာ တော်မူသည်ကို ကြည့်ရှုလော့”ဟု လာသတည်း။

Palm Sunday သံလွင်ခက်တနင်္ဂနွေနေ့သည် ဝါတွင်းရက်၄၀ရှိသည်. ၆ပတ်ထဲမှ ၅ပတ်မြောက် တနင်္ဂနွေ၊ ဒီနှစ် 2022 ဆိုရင် 4လပိုင်း 10 ရက် တနင်္ဂနွေနေ့ဖြစ်ပြီး မဟာသောကြာနေ့အတွက် ရှေ့ပြေး၊လူသား အားလုံး အတွက် သခင်တော် ယေရှုခရစ် အရောင်းစားခံရခြင်း၊ ဖမ်းခံရခြင်း၊ နှိပ်စက်ခံရခြင်း၊စီရင်ခံ ရ ခြင်း၊ ကားစင် သတ်ခံရခြင်းတွေကို အောက်မေ့ခြင်းဖြစ်ပါသည်။